ok...so i gave in to the Christmas rush! fun day!!
i set out to have a look at the jap shop, Daiso (always $2), indeed! all for items for $2! maybe except for a 135 film which was for $4. nonetheless, i was browsing through before i knew it, i was there for almost 2 1/2 hours just looking around.

one item that caught my attention was this test tube mounted on a wooden block. different...maybe a few of our friends will find them cute, a display in their room? also got a bunch of incense and potpourri here and there....what i really enjoyed were the wooden things: like miniature chairs, utensils, holders and baskets. had to stop myself from buying a lot of stuffs, saying to myself...next time....next time! (maybe a few days after christmas? lol!)

my sched for today: buy christmas wrappers....probably some more gifts for the home cell members. what would you give a family? probably cookies? choco? today i'll target the mall, for some groceries. aha! marks and spencers? we'll see... the queues were not so bad...the secret was you pay for your stuffs and you bag 'em!

i'm having some problems downloading pics these days but anyway...it's a few more days before Christmas. shops and malls are sure to be full of people. been busy the past week thinking of ways to do gifts and cards for friends - maybe to save some $ but somehow... i'm on the late mode and zero thoughts as to what gifts to make...(gave it all i guess, making the anniv album...lol!)

it amazes me sometimes how the Lord gives ideas and how to do them. in my mind the procedures seemed so real and grafic...easy-to-do stuffs. now all i could think about is going on a "research-tour". this is what i do when lacking in ideas...
1. frequent bookstores in my area and research...browse through project/activity books.
2. visit my craft stores or websites for projects
3. pray real hard for ideas before starting out....
4. relax. don't be frustrated....if things don't work out. maybe tomorrow...

i'm not usually the planner who schedules all her projects way ahead of time. i'm more of the "cramming-type" like, i do my best work when pressured...sounds like an excuse, but true...

of course, i've got to have all my materials on hand like buying them in advance. i have the habit of buying stuffs i like and may need. if they're a bit expensive, would probably come back after saving enough for it. for example, have this round puncher for $13 and a flower puncher for $6.50 - i'll be weighing them down today...to buy or not to buy! maybe an early christmas gift for myself?

my real passion is PAPER! patterned paper. must have's.....there are no specific wants, i just pick them out randomly. although i truly love all colors... i'm more of the pink, blue, brown and black person. love playing around with what goes well with what.... my real problem is: USING THE PAPER.  since i started scrapbooking last year i have more or less a hundred (patterned papers) now, all neatly packed in pink plastic carrier bags from MADE WITH LOVE.

i'll probably venture out to DAISO today. a shop in the east where they sell everything for $2.
there would be a lot of people today...we'll see. but first, we'll see about some application....hmmm....

Pahabol Singit: i remember keeping 5-7 pieces of little notebooks for journals...ano kaya ang pwedeng gawin...isip...isip....

our big 1-0 wedding anniv (yesterday)! as the Lord would bless us with an early bonus, hubby E was given an early time off...so we met for lunch, i was doing our anniv gift the day before, i had to delay our date to finish off some details on our album (the secret gift)...as i was saying...we met at the mall, dressed in my new skirt and sleeveless blouse. E had sirloin and i enjoyed the salmon-mashed potato combo. we were first to get in the cinema, at 1 pm KING KONG the movie...i guess, with the new techno it can be a hit... but i'd still go for HARRY POTTER the goblet of fire any day...it was a 3 hours plus movie. walked through some shops and off we went to the pier for our dinner reservation around 5:30pm. funny thing though every time we went for a train at the mrt, we missed our train just by a few seconds (3 times?) so the 4th time going to harbourfront we made sure we got in as the train was stopping we made a run for it! just in time!

i saw some weird stuffs from the local people here...yes, they were really into music, IPOD style...to the extent of singing out loud and almost dancing..."shoulder-rocking"...really weird. anyway, we were just on time for our dinner reservation....the last to bolt! we were amongst the korean group, but we were happy to note that the staffs of the dinner cruise were Filipinos. we were given priority being the only couple there-the rest were in tour groups...first in the dinner line. great food: salad, bread, pasta, breaded chicken, thin slice beef in special sauce, satay with peanut sauce, kimchi, vegetable and mushroom, dessert....after dinner we enjoyed the sea air and sites....breath-taking. i was so sorry didn't have our camera with us....i simply forgot!

great day! got home early 9:30 pm and E dozed off. after my teleserye, i worked on the album
until 4 am...finally, wrote a msg on my clipboard for E HAPPY 10TH ANNIVERSARY...READ THIS -----> arrowing the album! spent the day with E at home, bec. he had to work mid-shift on our day....which was ok, we celebrated earlier anyway. he worked. i attended a home cell christmas celebration....then another surprise gift from him! that.....is another story! = )

it's my anniv this week being
in a place for
over a year.
wow! great blessing
from the
Lord!

so a new year
i thought a change
of template
would
be a nice fit...

NICE title....at the moment I am on a standstill. My waiting time. Resigned from work and trying my wings possibly in another field. Something I'd always wanted to do...or not...? Most of my waking hours back "home" all I had was my duty as a wife and my job as a teacher. I have always wanted to be an artist, a dancer, a designer or even an entrepreneur... The list could go on...and on...but a teacher...hmmm. Maybe an ART TEACHER...can...

This is something I've taken for granted. A comfortable position in school. There I met great friends...Now, I miss the kids as much! My kids...those who made my hair grow silver and gray!!! and show all my "litid" sa leeg....

SO...THIS is how it feels...

it's november 2! the world celebrated halloween october 31-november 1...while i stayed at home, slept and read two books (SOUTH BEACH DIET and Sue Grafton's A....for ALIBI) .

hubby, E and I spent two weeks in manila to visit some friends, family.... to file some documents for school and take care of other pressing stuffs like fixing our "waterfalls" at the extension room and kitchen. we had them constructed once and for all...seeing mushrooms growing and red ants all over the "kisame"- it was really a blessing that the Lord has given us enough budget to get them done. He has also allowed no rain even it was the "wet season" for 3 days and on the last day when the carpenters/workers finally laid the quick-dry cement, it showered only a little....how powerful is He????

we had time to go around SM (not a commercial, mind you!) fairview for days ...remembering how we would shop and sometimes just browse ...some days we would watch a movie, a last full show... try some new resto, or meet up with family since everyone on E's side live in the area.

time in manila seemed so short...but we, through the Lord's blessing was able to make the most of everything. indeed, He provided opportunity to bless and be blessed... to see clearly, God is in control of every single detail in our lives. How he allowed and disallowed things to happen...
made us more excited to live in His purpose!

August 12, we set off to take the mrt to punggol, wait for the bus to a pier and finally our ferry ride to the ubin resort. akala ko pag sinabi mong "...cc", yun na yun! hindi pala iba pala ang club sa resort. sa country club there are facilities like gym, resto, boating, function halls etc. but in the resort there are team building areas, dining, session halls, bike and trekking areas ...of course the lodging or sleeping areas. dito pwede ka magkamping...

at the pier, merong mga speedboats at iba pang boats na nakasabit at syempre nakalutang sa dagat. my first time to see na pwede palang ihaus ng ganon ang mga boats, kinakailangan ng forklift para mailapag sila sa dagat.

isang bagay na hindi ko malilimutan ay ang napakalaking isda (apat sila) sa lagoon na ito, na nang makita ko ay bahagya ata akong napaatras sa takot na baka SILA LUMUNDAG at makain ba kami....parang sa cartoons....hanep talaga sa laki! siguro isang dipa ata ang haba ng pinakamalaki. super din ang mga rooms, ganda ng mga furnitures (antique-style)me cable pero hindi naman namin maintindihan ang mga ito, news lang...malay, indian at instik kasi.

the food was great too, loved the fish in light sauce for lunch with salted rice and barbeque dinner. grabe! tumaba na naman ako banda riyan... we had to cook our own barbeque, it was another unique experience! konti lang ang mga tao sa side ng aming room halos karamihan ay nandoon sa campsite sa kabilang ibayo...a co. event.

i missed swimming...hindi makalangoy kasi pangit ang tubig madumi....ang nakalagay nga duon "SWIM AT YOUR OWN RISK" hehehhe! kaya hayun... may i read nalang kami sa may gilid ng lake (na karugtong ng dagat) at pa ikot-ikot sa mga lodging areas...

after a lazy afternoon of reading and preparing the barbeque dinner, we slept in an "over-busog" state (ang dami pala nun eh, good for 4 ata!)....nagbreakfast uli kami sa tapat (resto yan) at nagmasid habang naghihintay sa lagoon. we checked out at about 11 a.m. and set off at about 12 past... ventured towards chinatown for bun-takeway and uwi na via outram.

conclusion: like in life, you can't have everything. may maganda, may di ganoong kagandahan... and basically it depends on how you look or view things. pwedeng "ok sana...kaya lang...." o kaya "kala ko maganda pero mas maganda pala"??? o plain " OK, aprub! walang problema!!!" hehehe! ang rating ko: OK! APRUB! kulang lang sa beach!!! scale of 1-10...siguro mga 7! ano kaya kay E...(hanyo, itatanong ko!)

wow! it has been a year since my first step here in the lion city. i recall it was only for 4 days that i came over for my weekend with my hubby. so blessed that the Lord has allowed certain things to happen for us to learn...it doesn't really matter where...of course wag lang siguro sa mga delikadong lugar. ang mahalaga magkasama kami....kahit saan.

nung una nga akala ko airport palang sasabit na ako pag-alis ko noong august 2004, kasi hinanapan ba naman ako ng leave form ko...weekend lang pa-leave form-leave form pa? buti nalang at pumayag din na ako'y paalisin... sabi naman, next time hindi na pwede. ang lupit ha! first time paglabas ko pa naman ng bansa yon, kala ko papalpak pa. anyway, nagpasalamat pa rin ako lalo na sa Panginoon dahil kundi Niya pinalambot ang puso ng mamang immigration di sawing-palad naman ako.

paglapag ko naman dito...eh walang problema...diretso palabas, mabait pa nga ang malaking indianong immigration officer. sabi, "ah filipina.... maganda...." sabi ko, "yes, i am filipina"...tumatangong ibinalik ang passport ko...thanks, ika ko....

isang hangang-hanga ako ay ang kanilang airport, sa Changi napakagara. para akong nasa rustans, o shangrila mall... first class! ayaw ko pa sana lumabas para hanapin ang aking asawa pero dali-dali ko na hinanap ang palabas dahil wala din naman akong luggage. ang dami naming napag-usapan daang pauwi sa taxi. halatadong miss na miss ang isa't-isa.

dahil huwebes ako dumating, kaya may pasok pa ang aking asawa, si L, aming flatmate ang nagpasyal sa akin ng kinabukasan....sa Lucky P, Great W at sa iba pang mall na hindi ko na matandaan ang mga pangalan. at noong sabado na, sa ibang island kami namasyal- naka-cable car pa!...sana ay overnight pero parang hindi kami mag-eenjoy sa tubig ng dagat dahil hindi pwede magswim. e di umikot-ikot na lang kami sa monorail at sa bus nila. nakakatuwa ang mga pink dolphins, at may area din for barbeque at camping...with matching ahas at peacock with blue feathers...say mo! nakarating din kami ng zoo. napakaganda at malinis....

first time ko rin kumain sa lau pa sat at maikot hanggang mahilo sa esplanade. kakapagod din pala dito ng maglakad. di tulad sa maynila...konting lakad, may jeep....ayaw maglakad...may tricycle o sidecar. pag gusto mo na bumaba....sigaw ka lang: PAAARRRRRRAAAAAAA!
di tulad dito lakad ka ng lakad at sa tamang babaan ka talaga ibababa ng mga bus.

wala akong masabi kundi enjoy ako talaga nung una kong salta dito. para akong lagi maliligaw kaya may dala akong (1) MAPA (2) PERA (3) MRT card and the most important of all (5) ang aking asawa....baka ako maligaw pagwala siya. pero nakakatuwang isipin na sa ngayon ay mas gulat siya sa mga kaalaman ko sa tamang pagsakay ng MRT at ang pagtuklas kung paano makarating sa isang lugar. ( hanggang dito "navigator" pa rin ang lola niya! ako yun!)

matapos ang isang kakaibang weekend sa abroad, balik trabaho ako. hindi makapaghintay ng Nobyembre para makasama ko na uli si E. Mataas ng phone bill, at kuryente sa aming internet at sa overseas calls, para lamang maibsan ang lungkot ng aming pagkakalayo. kaya ng dumating na ang takdang panahon...napakasaya naming pareho! hay! isang taon na pala mula....

this blog has somehow turned into a scrapbooking/hobby blog...well, i guess that is becoz it is part of who i am. i have to do something creative...otherwise i feel nasasayang ang araw ko. if it's not bracelet or jewelry making....it's scrapbooking.

i praise the Lord for this part of me that needs to express itself. and i realised that all our talents and abilities are from God. As He has made man for Himself. His enjoyment, to worship Him and to fellowship with Him. i am in awe how God has filled man with such great talents like singers, musicians, artists, etc... but yet man does not need to have great capabilities to please God. He wants a "man after His own heart".... a heart willing to be molded into what God wants us to be.

these are the stuffs I have been busy with these past few days.
bracelets and bible cover.

wow...how time flies when you're having fun...or not! well, if you know me i'm into a lot of stuffs ... mainly, my priorities nowadays are scrapbooking and making cards/gifts. wanted to scrap and post them in one sb site, maybe hope for a good review or two...

i'm also recovering from my cough and colds... malapit na pala maubos ang dinala kong mga books dito...can't believe i'm running out! dami ko pa naman binili sa booksale. this is something i miss from home. dito kasi parang wala akong nakikitang mura na books kundi sa CLOSET NI MRS. CHONG. this is a place here where you can get second hand stuffs for a dollar or 2. in manila, never dadaan ang 1 linggo na hindi ako nakakatungtong ng booksale sa sm. bibili man o hindi (kadalasan 3-4 pbooks pa!) mura eh....you can buy one for 15 pesos to 100 + pesos... for me i pick according sa fave authors like STEPHEN WHITE, SUE GRAFTON, MARY HIGGINS CLARK and the last is King of the Torts by JOHN GRISHAM. most of my books are suspense and detective type.

napamana ko na nga ang mga fitness books ko sa aking dear sister... na buntis ngayon! sayang, yun dapat ang naipahiram/bigay ko sa kanya...mga preggy books and clothes!!! kaya nga lang masyado naman magastos para ipadala ko from here to palawan....hehehhe! eh kailangan ko pa kunin sa pinas....magulo teka! anyway, i am praying ang hoping for the best for this godchild of ours!

Been quite busy the last few days, and into a lot of things. For one thing, I have found a new passion that is jewelry making from my long list of things I would like to learn. Was able to buy cheap accesories from home, like beads and earring stuffs. Mas type ko ata ang bracelets....where I get to be creative in styles and combinations. There is this store where they have housewares, to sewing materials, scrapbooking, other arts and crafts. A blessing indeed.

nasa erport na kami ng PAL ng mga 12:30 pm. last flight kami (2:50 pm) for singapore. pumila kami ng kahaba-haba, parang uod na paliko-liko....sabay-sabay ang mga tao papuntang HAWAII, CHINA, SINGAPORE, HONGKONG....etc. may isa pa kaming napuna, may mga tao na parang VIP sa gitna sila pumipila at nakakalusot naman para sumingit sa amin. kaya ayun! dami nang tao na umiinit ang ulo! may isang mama nga na nagalit noong may isang lalaki, he's about 50 years old, na pinapasingit ang mga kasama niya sa tour...eh ang dami nila about 10 people at madami pang boxes and luggages...hindi pumayag ang mamang naka-"green" dahil more than 30 mins na kami nakapila...parang ipaglalaban niya ng patayan ang "stand" niyang iyon...with matching hanap sa manager....

nakakatawa na nakakainis ang ating mga sistema sa erport...biruin mo iisa lang ang umaandar na xray machine sa may entrance ng erport? maitatanong mo sa sarili mo....ganon lang ba tayo kahirap na iisa lang ang ating machine? eh kabago-bago pa lang ng centennial terminal 2 na yan ng PAL.

magche-CHECK IN na kami ng aming luggage...hinanapan naman si E ng documento as an OFW e walang maipakita kaya kinailangan pa magbayad ng P 1,620 para sa akin as "dependant" for travel tax, at pinapupunta pa sa terminal 1 para ayusin ang OWWA papers niya...naku po Panginoon! eh 10 mins lang aalis na ang erplano namin....pupunta ka pa sa bangko para magwidraw....ang inaasahan lang namin ay magpapalit lang kami ng sing dollars para pang terminal fee namin....(tig P 550)

wala namang ATM at ang forex ay nagsara na. pinapalit na namin lahat ng meron kami, naghahanap pa ng barya para sa akin...KULANG na ng P 6!!! nakakaawa naman kami!!! naiiyak na ako sa inis!!! hindi mo maintindihan kung kami ay napaglaruan ng tadhana o sadyang napag-initan lang. dati rati naman ay hindi naman kami dumadaan sa ganitong problema...naka-2 beses na ako pabalik-balik, ok lang naman. isa na lang ang aking iniisip...na mas naghihigpit sila (CHECK IN) dahil sa malaki rin ang nawawala sa mga nakakalusot sa OWWA.

wala kaming nagawa kundi pakiusapan ang PAL supervisor na rebook nalang kami para kinabukasan at habulin ang aming mga bagahe sa flight 503 na iyon. tinawagan na namin ang kuya ni E para kami pick upin, maghanap ng ATM at lakarin ang mga papeles sa OWWA.
matagal din bago namin nakuha ang aming luggages kasi hinukay pa sa paalis ng flight...hinabol pa sa may runway na malayu-layo at inabot ng mahigit sa 1 oras bago nakuha. may kasabay kaming 2 pang pares na dapat paalis din pasingapore e....nagparebook na din. tiyak na delayed ang flight na yun!

kahindik-hindik na pangyayari! parang lahat ng malas na maiisip mo ay nangyari....pero sa isang banda, bakit ba pinahintulutan ito mangyari ng Panginoon? marahil para ipamukha sa amin na SIYA ang may hawak ng lahat ng situasyon sa buhay ng tao...sa KANYA nakasalalay ang bawat disisyon kung ika'y mabubuhay pa ng isang araw o hindi na...at kung hindi ka makasakay sa araw na iyon, naisalba kaya Niya ang iyong buhay sa tiyak na kapahamakan?
nakakatuwa isipin na kinabukasan....

matapos namin matulog na lamang sa malapit na hotel, dahil 1st flight na ang kinuha namin....5:00 am nagpahatid na kami. before 6:00 am nakapila na kami...maikli pa ang pila..... nagcheck-in at pinakita lahat ng documento ni E sa OWWA, kahit na may konting pila sa POEA, cool pa ang mga tao....heto ang SMMOOOOOTHHH SAILINGGGGGGGGGGGG!

nagbayad na ko ng aking terminal fee (P 550), si E libre na for being an OFW... at wala ng tanong sa IMMIGRATION after makita ang aking "green dependant card" at nasa loob na kami waiting for boarding without a "hitch"! ika-nga eh walang kahirap-hirap!

meron akong napuna na sa check-in counter na isang lalaki na dumaan din sa pinagdaanan namin kahapon, pero dahil sa maaga siya, nalakad niya ang lahat at nang makita ko ay prente na siyang gumagala sa waiting area at umiinom ng kape. ayos na!

nakatulog ako ng husto sa aming flight...siguro sa tension na inabot ko...
pagkalapag sa singapore, ang pakiramdam ko....HAYYYY SALAMAT PO!!! walang problema! pumila lang sa singapore immigration, maayos naman dapat lang ay pwede na kami sa dulong counter....para lesser ang pila (FOR RESIDENTS OF SINGAPORE). at may maganda pang sumalubong na nag-aalok ng candies...laking kaibahan sa erport natin...

dapat sana ay darating/aalis ka ng RELAXED...eh kung galing ka sa pinas, tatayo lahat ng buhok mo at dadami pa ata ang wrinkles kung mararanasan mo ang nangyari sa amin....the moral/s of the story is: GET TO THE AIRPORT AS EARLY AS POSSIBLE....YOU'LL NEVER KNOW WHAT AWAITS YOU!!! SO BE READY! and BRING EXTRA CASH!

WOW! we're really back!
umuwi kami last april 9 for a 3 week vacation sa pinas. little did we know na sa loob ng 3 linggo parang bitin pa rin...napakarami pa ring gusto sanang gawin. but the most important thing is that we had time to bond with our families. nakakamiss din kasi ang mga kaCOOLitan ng mga kapatid! at malakad ang mga bagay-bagay na kailangan para maayos ang lahat.

nagkaron kami ng pagkakataon para makarating sa Cabanatuan church para madalaw ang aming inaanak sa kasal Ptr. D and I, his wife. we spent 2 blessed days there. naalala ko ang isang bahay ni lola na ipinakita ng mag-asawang ito at ang isang magarang restaurant kung saan kami nag-hapunan.

nag-swimming din kami sa GROTTO V sa bulacan. masaya and relaxing outing with E's family. another time kasama naman namin ang aking bunsong kapatid na si GM at ang kanyang asawa (minus kuya A, dahil busy siya) dinner naman sa megamall. masarap talagang mag-ikot sa mall kasama si GM, grabe ang resistensiya niya....nakarami rin ako ng binili pauwi dito sa singapore. mga anik-anik sa paggawa ng hikaw...mga butones at ilang ribbon para sa aking scrapbook. nakakaaliw mamili dahil ang laki ng deprensiya sa presyo ng pagbili dito at sa pinas...

lastly, from 25 april to 28 april nasa bohol kami! we arrived at 5pm at alona kew beach resort...wala nang masyadong magawa kundi maglakad...explored the place and to look for a place to eat. kinabukasan we sunbathed along the whitesand beaches of alona ....we went dolphin-watching, island hopping, snorkling and swimming on our second day and had a relaxing massage afterwards (sarap!). on the next day nag-choco tour naman kami sa chocolate hills. 8am we started off with our tour guide/driver si mang DORO, this tour includes visits to 7 scenic spots in bohol eg chocolate hills, baclayon church, a hanging bridge, and finally a historic river where filipinos hid in caves during the war. nakakita din kami ng TARSIERS, ang pinakamaliit na nilalang na parang "bat-rat-and monkey". and later got to eat lunch along the riverside resto. sarap! kakaiba!!!! in the afternoon we swam kahit na low tide na, ISA lang ang pintas ko ....malumot! di bale napagtiyagaan pa rin mag-swim...kahit low tide at halos nakaupo na sa buhangin ang mga bangka.

wala kaming maisip gawin paghapon kasi walang tv kundi maglakad....sa may gilid ng beach, umupo kunyari nagpapaaraw...magpa-picture...pansinin ang mga naglalakad na mga tao...kundi naman ay mahiga lang at magpahinga....mag-isip kung ano ang masarap na kainin....grabe! tumaba na naman ako pagkakauwi na yan!

kakaiba ang lugar ng hotel namin, di mo aakalain na ganon ka-advance doon dahil sa may tinigilan namin may internet cafes(3), souvenir shops with money exchange, tour offices for tourist who wish to take the different tour packages/paggagala sa bohol, at napakaraming mga restaurants...may mura at may medyo mahal din ang mga presyo. at sa halos lahat ng areas ng beachfront sa alona ay may mga diving tours. yan sa palagay ko ang pangunahing raket dito.

nakabalik din kami sa maynila ng maayos at walang problema. nakipagkita kami kay kuya A, aking panganay na kapatid sa greenhills para mag-dinner. ang aming huling pagkikita...kumain kami sa GERRY'S GRILL...sarap! tinext ko na rin si GM, na umuwi na ng palawan....iniinggit ko....sabi ko ANG SARAP ng kain namin....! maya-maya pa ay nag-uwian na kami.

ang aking hinarap naman pagkauwi ay ang pag-eempake ng mga gamit, pinamili at mga pasalubong. gayundin ang pag-aayos at secure ng mga gamit sa binabagyong parte ng aming extension tuwing umuulan ng malakas...(may waterfalls). kinailangan ayusin para next time na umulan ng malakas e...di mabulok ang mga gamit ko sa likod o stockroom namin. kinabukasan friday, 29 april, naglaba ako ng maaga at si E naman ay nagpaayos ng sasakyan....tapos unti-unti ko nang iniligpit ang washing machine, mga upuan sa labas...mga batya atbpang gamit. at muli na naman ako nalungkot.....pakiramdam ko..."heto na naman...iiwanan na naman uli ang aming bahay...malungkot na naman dito bukas...."

umandar na naman ang aking pagiging sentimental.... pati laman ng ref...dinefrost ko na para bukas io-off nalang. ililigpit na ang kwarto't ibabalik na ang mga nakaimbak na gamit. tatakpan na ang sala set para di dalawin ng makapal na alikabok.

dumating na ang araw ng pag-balik sa singapore....maaga pa nagkakanda-kumahog na ako sa pagprepare ng agahan....last minute pag-aayos ng maleta na baka ma-excess baggage pa...9 am dapat nakaalis na mula sa bahay sundo ng maghahatid sa aming kuya ni E.

ang akala namin ay maayos na ang lahat...kumbaga ay smooth-sailing na....ngunit hindi pala!BUKAS NA YANG KWENTONG YAN!!! ang masasabi ko lang ay...salamat sa Panginoon sa kabutihan Niya!

E and I are on vacation, we intend to make the most of our stay
at home. madaming bagay ang nakakamiss....

it is a great blessing that we came home the same time as GM and her
husband...

(posted: 19 april 05)

for most companies here in singapore it's a very long weekend! ang nakakatuwa dito you get to celebrate a lot of vacations. they honor every religion here. mapa-christian, buddhist, o muslim kasama sa kalendaryo nila ang mga holidays!

nakakalungkot lang ang mga balita sa atin na sa maraming nag-uuwian sa probinsya gaya ng mga nakaraang taon...hetong taon na ito, pati ata kaliit-liitang bag na bitbit mo sa bus at mrt ay kakalkalin ng mga pulis. kung sabagay ito ay para sa proteksyon ng mga sumasakay. grabe, naalala ko tuloy ang kwento ng aking co-teacher, umuwi siya noong isang holiday sa bulacan. sa dami daw ng tao sa terminal tuwing may dadaan na bus, makikita mo ang mga lalaking pasahero sa bintana na shumu-shoot (dumadaan). ganon kadami ang tao lalo na't mahal na araw o kapaskuhan!

kaya ang iba gugustuhin pa maiwan nalang sa maynila ng holidays, di kaya 1 araw bago magbakasyon ng opisyal sa kani-kanilang opisina ay nauuna nang bumiyahe pauwi. ang iba naman ay makikisakay nalang sa kapitbahay o mag-aarkila ng sasakyan.

isa pa, may babala pa na baka magkabombings sa mga simbahan.... naiimagine ko: taimtim ako nananalangin....pero ang isang mata ko lang ang nakapikit at ang isang mata naman ay nakamulat - handa sa anumang takbuhan na mangyari! tama ba naman yun?
syempre, napakabilis lang nun kung mangyayari man, as if pwede ka pa makatakbo pagmag trigger ang putukan! hay naku...tama na nga yan!

buti nalang dito hindi problema yan! ang tutoo nga niyan nakakatuwa ang relasyon dito ng muslim at mga kristyano (o iba pang relihiyon). dahil may paggalang sa bawat pananampalataya ang mga tao dito. hindi ka nangangamba at minsan pa kamo makikita mo magkakasama ang mga singaporean na christians at muslim....nanonood ng sine at naglalakwatsa! ganito nila pinalaki ang mga kabataan dito. ganyan din ang sistema ng gobyerno may kalayaan sa pagpraktis ng iyong relihiyon.

naalala ko tuloy ang kausap namin noong bagong taon na mga pinay na kaibigan ng aming flatmate...sabi niya nakalakihan lang nila ang ganoong pagtingin sa mga muslim sa mindanao (nalimutan ko saang part) dahil sila ay kristyano, sa school daw hindi nila kinikibo ang mga ito. tinanong namin kung bakit? dahil nga daw kasi muslim sila...parang may natural barrier ba? ganito ba ang turo sa atin? o may natural lang tayong takot sa kanila dahil ang alam natin sa kanila ay masama silang magalit? ( ba't mo naman sila aawayin?) iba ang itsura nila? (ang gagara nga ng mga damit nila - nakikita ko dito ang pangsimba nila...ang gaganda!) pare-pareho naman tayong pinoy!

mayroon akong naging estudyante dati, ilang taon na rin ang nakakalipas....(o wag na kayang bilangin!) sa aking orientation sa simula ng semester lagi kong sinasabi: " sa loob naman ng klase, bawal ang nagce-celphone. bawal din ang nakashades dahil di naman mataas ang araw....at magsumbrero, dahil di rin naman mainit!" ito ang ilang rules na pinasusunod ko kung nasa loob kami ng gym, pag nasa labas lang pwede mag-cap - kahit maglong-sleeves ka pa....siguro wag lang long gown...

anyway, nakita ko na may naka-belo....noon nauso na rin ang mga nakabandana sa mga babae....ayos lang sa akin yan kasi hindi naman cap. ilang meetings ay naka-sumbrero na...hindi ko na kinausap dahil sa pagkakaalam ko sa relihiyon nila tradisyon din nila ang nakatakip ang buhok ng mga babae. ilang beses ko yan naging estudyante. napakabait na bata. may mga kabarkada rin na mga kalog na kristyano.

naisip ko...wala naman silang pinagkaiba, pare-pareho naman tayo ng kulay, iisang lahi....iba lang ang pananampalataya...baka nga mas mahusay pa silang kaibigan kung ikukumpara mo sa ibang kakilala mo eh... ANO SA PALAGAY MO?

Peace

yehhhhhyyy! alam mo ba ang pakiramdam ng isang estudyante matapos ang eksamen? that was how i felt last night!!!! sarap ng pakiramdam!

somehow i had this feeling since last week. i had so much on my mind...like stuffs at home in the philippines about my leave extension -a friend, emailed me last friday (18 march), that i don't really have to worry because i only have to file it before school opens this june. salamat sa Panginoon! (for 2 weeks been trying to contact my friends (co-teachers) who promised to take care of this and our personnel office to verify information regarding my leave etc...couldn't reach them. it was so frustrating.)

i also had this scrapbook due on 22 march 05, (the other night) for a friend. not sure how to finish it off...thinking ayaw nga ng mga intsik ng itim, eh halos tapos ko na siya, i only need her picture and a few more here and there.... but this particular girl i knew later on loves black...i saw her wearing black sweater, blouse, pants, and have given us a CD compilation wrote the song titles on a black card with white pen....so i ended up covering the black scrapbook with pink cartolina, with the black background showing through...and added more decors for ummmph! it came out simple and sweet i know she'll enjoy it...being a scrapbook sister as well.... (gave this scrapbook that night too, it was well received! praise the Lord for all the ideas!!!!)

lastly, i was scheduled to play the guitar for my husband, E who was the songleader for our home cell tuesday night. we practiced almost every other day last week, still i felt kindda shy....mahiyain kasi ako! parang "stage fright"? hindi ko mapaliwanag ang pakiramdam ko para akong nilalamig na di ko maintindihan...maybe from not playing for a long time, tapos ngayon sa gitna pa ng mga ibang lahi...pero sa isang banda, i am not playing for them but for the Lord!so i started playing and focusing on the Lord....ok na! every song went smoothly....

HAAYYY!!!! naparami tuloy ang kain ko ng cake, matapos ang aming lesson sa home cell!happy na ako...i could burst! can start other projects....i have a birthday card due 3rd week of april so....got time for research and do another scrapbook!

MacRitchie Reservoir

this is how the reservoir looks at 10 am. peaceful. calm.
we started out as early as 7 am. our friends picked us up from our place straight away to the reservoir where more were waiting. our walk started at around 8:30 am. bakit nga ba kailangan pa maglakad? eh wala namang ibang means of transpo para maikot itong BOARDWALK na ito. they have 2 types of paths "rough way" and the "boardwalk". the boardwalk is a board-plank path, a longer route and the rough path is the shorter way but goes uphill and downhill.

bilib ka rin dahil marami ang nagjo-jog or running sa baku-bakong daan? kakapagod ata yun. di bale mga bata pa naman sila, ibigay ang hilig! pero ako...hindi na no! lalakad nalang ako. nahati sa tatlo ang aming grupo: una, ang mga mabibilis - mga kabataan na kayang-kaya bumilis dahil sa magagaan ang katawan, pangalawa, gitna - moderately slow and average speed lang....at ang pang-huli ay mga bata at medyo may edad, dito kasama ang mga "papetik-petik" at may katwiran na "they will be waiting for us in the end...no worries!"

dun ako sa gitna kahit na palagay ko ako ang 2nd sa pinakamatanda sa mga babae... ok lang masaya naman ang aming paglalakad na yan dahil iba't iba ang aking kasabay sa daan at nakakapagkwentuhan. 15 kaming magkakasama nung sabado na yun, malaysian-chinese at singaporean mix. marami akong natutunan tungkol sa malaysia at sa kultura nila. may kantahan pa bago kami umakyat sa "hanging bridge" na may haba siguro na 2 kilometro.

nagpalitan ng kuro-kuro sa pagganap ng mga exercise...fitness levels tapos mga comparison sa mga tanawin sa malaysia, pinas at singapore....iba-iba ang aking naging kausap depende sa bilis ng paglalakad. pero lagi ako nakabantay kay E, aking asawa...kasi baka siya ay napapagod na. hindi pa kasi siya pwede na sobrang ehersisyo dahil sa opera niya sa gall bladder. pero mukhang mas malakas pa siya sa akin....ako tumitirik na sa pagod siya diretso pa rin ang paglalakad.

our walk lasted for more than 4 hours because we had to make a few stops dahil pagod na ang mga children....pati na rin ang ilang matatanda! (kasama ata ako dun!) picture-taking muna sa ilang sulok ng forest at boardwalk. may isa pang tower na aming nadaanan pero dahil sa kakulangan ng oras para sa mga kasama naming may pasok pa nang sabado ng hapon, di na kami umakyat .....HAY SALAMAT! DI KO NA KAYA UMAKYAT!!!

malapit na...sa isang daan na dapat mamili kung sa rough path o sa boardwalk pabalik na sa carpark, pinili ng aming leader ang boardwalk dahil flat ito kahit malayo....much easier....hahahah! buti na lang! ako eh hinihingal na...pero nakarecover na din dahil medyo nasa lead pack na kami ni E. Sabay na ko sa kanya.....

AT NANG MATAPOS NA!!! hay salamat sa Panginoon!!! nasabi ko sa sarili ko, HETO ANG KAUNAHAN AT HULI kong paglalakad sa mga trails na yan...dito nalang ako sa unahan sa mga benches and playground nila. nakakapagod talaga! siguro pasyal lang, no more walk!!! PLEASE LANG! (hanggang ngayon nararamdaman ko pa ang aking mga muscles na nagrereklamo!!!!) masaya ang lakad na ito....good friends...good food and great exercise! (whoooo!)

i'm here at home...nag-iisip...kung anong design ang susunod ko sa ginagawa kong scrapbook. kakatuyo ng utak. 2 weeks ago, i started this pink s.b. with black background. sabi ng flatmate ko ng malaman nya sa malaysian chinese ko ito ibibigay baka hindi magustuhan dahil itim...kasi sa intsik hindi daw nila type ang kulay itim, siguro kasi mahilig sila sa "red" at may kahulugan sa kanila ang mga kulay-kulay. (yun ang pink ko scrapbook kasabay ng dog s.b.)

anyway, tinutuloy ko pa rin ang paggawa...ngayon nasa actual na pagkabit na ako ng mga verses at mga burloloy. eh ang mahirap...pagwala ako sa mood, ayaw gumana ang utak...nagba-brownout ang creativity ko...kaya heto ako ngayon nagpapa-mood....

ako naman love ko lahat ng kulay, at fave ko pa nga ang itim. kaya sorry nalang siguro sya kasi yan ang ibibigay ko sa ayaw niya at sa gusto...heheheh!

had another celebration of my bday.
this time it's from the cell group we belong to at church. ate so much!
we had chicken, rice with pork and durian cake! wow!!! my first!

my first with singaporean friends. they're so sweet, this group and
so like brothers and sisters. at this cell group we come to know each other
in a more personal level. unlike in church we tend to become more formal.

i should say i'm pleasantly surprised by their revelations that they suspected me to be younger in age....around 29 yrs???? ang layo naman ata nun sa 42 no!
bakit nga ba? sometimes i ask myself that question too....maraming nagtataka about my age na minsan nagiging hulaan pa at palaisipan sa iba...(hulaan mo kung ilang taon tong si D....gawin bang manghuhula ang kausap?)

madalas ko sabihin kay E siguro kaya ganun, sa nature ng trabaho ko, teaching PE is a relaxing job. i mean you get to play or teach your students to enjoy sports and dance, you stay fit and get paid at the same time. i believe that the Lord has blessed me with a job that offers less stress and a few good friends that makes my work enjoyable.

and the great PLUS FACTOR is that, i know the Lord is in control over all that is happening in my life, that is why I can rest assure that God will take care of me and my family no matter what....tested and proven!
"trust in the Lord with all your heart. and lean not on your own understanding
in all your ways acknowledge Him and He will make your path straight.
Proverbs 3:5

had such a great, great celebration last saturday!!! after doing some shopping since we've ran out of coffee (can't imagine mornings without one), bread and stuffs....we had lunch at Lau Pa Sat. It has an old architecture which is now one that houses a number of fastfood. then went on a boat ride.

my hubby, E and I love the water. so anything that has got to do with the beaches, fishes or marine life we both love em. i'll post some pix today...anyway, we took some pictures of the river. the merlion, its a lion with a fish body. of each other, the restos along the river and the BOTERO pieces. Botero, a columbian artist fond of fat subjects...everythilng fat like people, dogs, cats, horses even cows??? great artist!!!! love his art!

when we got tired of the river and hot sun, i requested that we go to somewhere cool and drink cola. the Suntec City....i never knew so many people frequent that mall during the weekends. there was a "tiangge" or sale going on at the 3rd level and a wedding exhibit on another wing. today there will be a hairdressing competition...sched so full...

wow! would not catch me going there during the weekends now.... at 8 pm after an exhausting walk around the Suntec City, we ate dinner along the Singapore River at a Thai place. we waited for around 30 mins for our CHILI CRABS, SWEET and SOUR fish fillet and tomyang soup/fried rice....(sarap grabe!)

i was so full i couldn't walk...lol! that would be exaggerating but close, i walked really slow on the way to the bus stop....hahaha! finally, we went home around 10 pm. i'm so happy! finished the day off with E and thanking the Lord for all the love and blessings of the day...slept smiling too....

sunflower

another pic of the flowers given to our flatmate.
(lanta na yan ngayon eh.)

i'm 42 today! not sure what's up today, basta alam ko we're going boating sa singapore river and a walk around it. a relaxing day na puro pictures at kain. lots of fun! i'm looking forward to it.

i thank the Lord for another year! so much blessings!

bulaklak

ano ang relasyon ng bulaklak na picture sa blog ko? wala lang fond of flowers lang siguro and it brings back memories nung wedding day namin. ganyan kasi ang aking bulaklak na napili para sa gitna ng bouquet, dahil pink o kulay old rose ang motiff....lamo na old rose for the old gal.

anyway, this coming saturday, march 5, i'm turning 42! akalain n'yo....i have a lot to be thankful for. i have been blessed with a loving husband, a simple life, time to rest and at this point have found my passion. i realized there is more to life than "teaching". teaching has been a part of my life since 1989, ang tagal na pala...more than a decade, if i had other options siguro iba ang naging trabaho ko dahil basically mahiyain ako. hindi ako makapagsalita noon sa harap ng maraming tao. pero ibang usapan pag sumasayaw ako. natatandaan ko nung kabataan ko mahilig na ako talaga sumayaw, kaya twing may birthday ang barkada lagi kami may dance no. na mala-michael jackson....mapa-birthday, opening ng liga, debut, closing ceremonies o kahit ano pa yan basta kailangan ng sasayaw kami yun 3. (mga kasama ko ay mga kababata na magkapatid na kapwa mahilig sumayaw at kumain!) kahit walang bayad basta siguro pakakainin lang kami ok na.

dumarating din pala ang sawa....sa loob ng 15 yrs mahigit ....masasabi kong i want a change! hindi ko maintindihan kung dahil sawa na ako sa sistema sa skul, sa ating gobyerno, sa buhay na araw-araw lumuluwas mula novaliches pupuntang maynila, o araw-araw na ginawa ng Panginoon na turo ka lang ng turo wala naman asenso....(turo ka ng turo di mo naman mga anak? hehehhe!)

iniisip ko anong asenso? eh sa pagiging titser pag di ka nagMASTERAL o tapos ng MASTERAL mo hindi ka na ngayon makakahanap ng trabaho. lalo na pag di ka board passer. hindi ka na aangat sa iyong posisyon bilang instructor 1....puro horizontal na lang ang iyong pag-angat....
mabuti na lang at ginawan na ngayon ng paraan ng aming skul na matapos ang mga guro na tapos na halos at thesis nalang ang kulang....sila ay may special semester na tinatapos na nila ang kanilang pag-aaral para sa march ay "mamarcha" na rin sila....napakarami na pala nila....

tinanong ako noon ng barkada ko sa skul kung gusto ko mag-enrol ng nakaraan sem para makasabay ako sa kanila...sabi ko: paano andito ako sa singapore? hindi pwede yan at ayaw ko naman na maging kolorum ako, mahirap na....so enrolling was never an option. hindi naman ako nagkaka-2nd thought, because i am happy where i am. naalala ko kung papaano ako malungkot nang magkahiwalay kami ni E....andito na siya at ako nasa pinas pa! i had to wait 5 mos. para makasama ko na siya.

iba talaga... i'd say i'm really blessed! i'm happy and contented. and i thank the Lord for everything!( maybe i can break it down in the days to come. ) :>

gift for a friend

these are the stuffs i've been doing since i got hooked with scrapbooking. this pink motiff is a gift for a friend this 24th march. she's celebrating her 38th bday, i think. i've been experimenting with paper and sewing with this page, my 2nd to the last. the first 8 pages i did with simple dikit-dikit but then i got bored....so here they are. the tags sa gilid are for embelishments, meaning para sa mga title ng page. i thought of the "gifts of the spirit" sana like "peace, love, joy...etc." with supporting texts for encouragement. still unfinished. (the verses are to be printed during the weekend on parchment paper)

i don't really have a plan on where this will lead to...i just go by ear...i try to finish one page or two a day....anyway, i have a few weeks to go, kaya got more time to think about the "pautot" or mga designs like metals, buttons, ribbons etc na pwede ikabit pa. the last remaining pages are for some pictures and notes on her special day she may want to add later. hope she likes this!

lifted from scrapbooks


heto naman ang scrapbook ko last week. its all ABOUT BRUCE.
this is not a really good picture pero heto lang ang medyo tapos na. the other pages i have to do some letterings pa ang additional decorations.

i'm doing 3 books at a time. kaya hindi pa sila lahat tapos! i'm taking my time...doing the pink one day and another day heto naman....ika nga eh mood-mood lang. eh ngayon wala ako sa mood kasi masakit ang ulo ko....kaya sorry sila! ang mood ko mag-blog! and take pictures ng bulaklak na padala dito sa flatmate namin. next time i'll post it. promise!

this is a memo board (for stick-ons) for daily reminders. a valentine gift to myself.

i also had fun with the mini-frames. ang mga dati kong gawa ay tulad ng "stripes" na nasa kanan but this time, i tried to create a different kind of frame using retaso o mga sobrang tela at pinunit-punit ko to add a little drama. all blue and white ang mga gawa ko except for the green checks from my pj. and all of them are wall hangings. i gave one mini-frame to a friend, wrote a bible verse on parchment paper. (used paper tearing)

back in the philippines, fun for me was doing the wallpaper or painting the kitchen/toilets. other months, i'd sew curtains for the sala or newly "recycled" tablecloth, which were cut-offs from our kurtinas. (sayang eh...) and this was before november, the time i decorate the house for christmas. i found joy in doing these around the house....

i missed them so much...that i bullied E into allowing me to bring my singer sewing machine last january. kahit mabigat ha! kaya nga heto....last january nakapanahi ng pjs and shorts, repair ng mga pants and a blouse. at the moment i'm trying to conceptualize a sleeveless blouse ....kung papano ko tatahiin. heto siguro ang hirap ng walang formal training sa pananahi...ika nga eh, bahala na si Lord! of course, i believe that "practise makes perfect"....pero mas gusto ko kung planado ang mga gagawin para hindi palpak. ang tagal ko pa namang binuro itong telang ito...taon na ang binilang...nabitbit ko lang ito from home para may pagpraktisan ako. back in high school, i was one of those na unang nagsusubmit ng projects sa practical arts. kaya dun ko nakuha ang kaalaman at siguro mana rin ako sa nanay ko... na kung manahi ng damit eh, terno pa kami ni GM. (style at tela)

while i'm on the planning stage...(take note: kumpleto na ko sa sinulid at butones) i'm into other things like making memo boards out of cloth with ginanchilyo na sidings and hearts....at ang pinaka-addictive sa akin sa ngayon ay ang pag-"scrapbook". ang dami ko kasing pictures na dala so i wanted to organize them somehow para di makalat.

scrapbooking is a form of art for me. it gives satisfaction while you step back and take a LONG look.....masasabi mong........."ang pangit ko pala noon! "(hehehhehe) mga litrato na dapat ay nakangiti ka pero ng magclick ang magkokodak eh nakangiwi ka o nakapikit...may mga style pa naka-"inhale look" para di halata malaki ang tiyan mo.... anyway, the background adds to the funny and not-so-good looking pics.

i've finished some picture frames/plaques made of country printed cloth last week. " gusgusin style" pinagpupunit ko by hand just to add some drama. at sayang naman ang mga retaso ko eh. pang-valentine ek-ek ko sana sa mga friends ko dito. i'll attach one or two pics later.

kahapon may kumatok sa aming pinto. binuksan namin ni Lou, (ang aming flatmate na aking suki sa tahi, remember?) ang pinto. aba, ang babaeng hilo kagabi. nag-doorbell din siya noong isang araw humihingi ng tulong kung saan may bakanteng kwarto...sagot ko naman doon sa kabilang building meron. di sabi ko, you go to the next building, and you ask the other tenants if they know of ....blah..blah..blah...di umalis na.

nagulat ako ng kinuwento ni Lou na nakita pa rin niya itong babaeng ito na mangiyak-ngiyak na sa labas ng halos 10 pm na ng gabi....sagot ko, kawawa naman....i wished i could have done more for her, di ko naman alam kung san may bakante. eh mga 6 pm pa ata yun ng kumatok sa amin at inabot na ng 10 pm? (ang takot ko lang baka biglang magsisigaw siya ng...CRISPIN??? BASILIO??? NASAAN NA KAYO....AT NASAAN KAYA AKO??? DO YOU KNOW MY MOTHER??? DO YOU KNOW MY FATHER???? mahirap na ano!)

kinabukasan nga....heto na naman siya. ano ba itong babaeng ito, di pa rin nakakahanap ng tirahan? bitbit lahat ng luggage niya....2 malaking maleta na mukha pang mabigat sa kanya. sinabi ko nalang kay Lou, sasamahan ko na ito sa admin office. iniwan ko siya sa first floor para tingnan kung asan ang opisina sa ibaba at kung may tao... andun naman sa may labasan ang empleyado nilang maintenance na burmese...wala daw tao. ano ba yan! akyat ako sa kanya kasi di niya maiwan ang mga daladalahan niyang saksakan ng laki. maya-maya dumating din ang manager.

to cut the story short...nag-usap sila ng manager na babae at nakipag-bargain siya na titigil lang daw siya ng mga 1 month kaya baka pwede babaan ang renta...sagot naman ng manager hindi pwede talagang SGD700 a month daw...bakit daw ang kaibigan niyang vietnamese nakuha ang isang room ng SGD500 a month? ayaw naman talaga bumigay ang manager kaya nag-isip-isip itong babaeng nalaman ko ay vietnamese din pala. hay naku, napakahirap intindihin ang ingles nire! hindi ko talaga ma-gets....iniiwan ko na sana ng makita kong nag-uusap na sila, ayaw naman ako paalisin...di nahiya naman ako, sinamahan ko. pinakita sa amin ang kwarto...nyek, ang gulo...parang di nalinis ng ilang linggo...at ang nakakainis pa puro estudyanteng lalaki ang mga makakaflatmates niya duon. ba...ang nakakatawag pansin pa sa akin ay ang pangit na pintura ng dingding at ang mga sampay...grabe! nagkalat ang sapatos! may shoerack kaya lang parang magulo pa rin....

hanggang sa binigyan siya ng ultimatum, pwede niya iwan muna ang malalaki niyang maleta tapos balikan nalang niya pagmay dala na siyang pera before 6 pm...ay naku, eh wala naman palang perang cash itong si V (short for "vietnamese") kaya sinabi ko nalang kay mrs manager na sasamahan ko nalang itong si ate V sa bangko para mag-cash advance, dahil may "mastercard" nga ito pero di naman pwede ang "CHARGE" kasi cash ang transaction nila sa unit namin.

muntik ako ma-highblood kasi ang hirap nitong paintindi na kailangan ang pera na SGD700 at hindi ubra ang gusto niya na since up to 15 days lang siya, yun lang ang gusto niyang ibayad muna tapos pagpunta niya sa immigration hihingi siya ng extention for 15 days at tsaka siya magbabayad ng another SGD350. sabi ko baka di pumayag ang manager kasi ganito...ganyan...papunta na sana kami sa mall niyan para ikako ay makapag-cash advance nalang siya kung gusto niya. eh parang hindi disidido at na turn off ata sa itsura ng flat kaya binabarat ang manager....so di ko na pinagpilitan na pumunta sa mall para kumuha ng pera sa bago niyang mastercard (interpret ko ang mga pindutan sa atm para magkapera na ito) since parang di naman siya sold out dun sa sinasabi ng manager....kaya bumalik kami sa ibaba...

sabi tuloy ni mrs. manager, even if you stay for only 7 days, 15 days or 30 days i still charge you SGD700...ahhh mataray din ang ale! kaya ayun....pinahindian na siya...pero talagang mapilit din itong si V...wala kaming nagawa kundi bitbitin na naman ang gamit niyang parang may lamang 20 na shotput sa bigat. at inihatid ko nalang sa kabila ng building namin kung saan may kababayan ata siya. na ang panalangin ko ay sana makatulong sa kanya.

isang bagay ang natutunan ko sa pangyayaring ito, hindi masama ang tumulong, sa katunayan maganda nga kung ang layunin mo sa pagtulong ay wagas. pero hindi lahat ng mga gusto mong tulungan ay willing na magpatulong - baka hindi rin agad nagtitiwala sa tulad ko na gusto sana siyang tulungan, o baka may sarili siyang plata porma at di ka dapat makialam...pwedeng talagang hirap lang umintindi kaya mabuti pa....hamo nalang siya!

iniisip ko baka akala kaya niya ay pauutangin ko siya? siguro kung $1 lang yan pwede pa.... hehehe! eh malas na lang niya dahil sa atin ay talamak ang mga panloloko kaya mulat ito no! sana ay hindi naman kasi "in good faith" naman ang pagtulong ko sa kanya. ha! iba yan sa mga pwede matutunan dito. nang naghiwalay kami sabi ko, "i hope you find your sister. maybe she can help you find a nice place...." sister? eh, di ko rin maintindihan ang kwento niya kung sino ang kakilala niya dito, kaibigan ba o kapatid...ah, ewan!

sana lang magkasalubong kami diyan sa orchard one of these days at mabalitaan ko na ok naman siya.... ;>

INSIDE STORY:

alam n'yo ba na minsan na akong nabiktima ng mga GOYO GANG sa atin? Pauwi na ako noon galing school, college na ako ata noon. pagdating may terminal ng tricycle sabi ng ale sa akin, "Neng...baka pwede mo ako pahiramin ng pera kasi uuwi ako nawalan ako ng pera..." (humihingi ng P50 para makauwi lang sa kanila) ganito...ganyan. naawa naman ako, bigyan ko ng P50. tuwang-tuwa ang babae at tinanong ang address ko at ang sabi," Sige...bigay mo sa akin ang address mo at ihahatid ko ang pera bukas. at dadalhan kita ng tsinelas"

aba...di ko man lang naisip na madami talagang ganito sa atin....ang isip ko, gusto ko lang tulungan tong babaeng ito, at malay mo...baka maya-maya...biglang "POOF...AKO AY ISANG ENGKANTADA...dahil sa kabaitan mo...."

hindi! biro lang...gusto ko lang makatulong. tayong mga pinoy likas na matulungin...ito ang isang bagay na hanga ang mga dayuhan sa atin. accomodating pa and good friends. tulad ng inaasahan, walang tsinelas na bumalik kinabukasan at ni anino ng babaeng yun di ko na nakita. bahala na sa kanya ang Panginoon! yan ang masasabi ko sa kanya!

papa's girl ako...walang kokontra!

feb 19, b-day ngayon ng tatay ko! maraming mahal sa buhay ang nagcecelebrate ng bday ngayon: ang isang pamangkin sa pinsan,( si AJ)... mom ng bestfriends ko sa las pinas at sempre ang tatay ko.

kadalasan ang mga bday brings good memories of our loved ones. and one of the things i loved dearly about my father was that he wasn't the hitler type when it comes to our studies. bahala ka pumili ng gusto mong kurso. when i finished h.s. lito ako...gusto ko sana mag fine arts sa UP. pero natakot ako kasi ang entrance exam doon ay kailangan pakita mo ang galing mo...actual drawing, eh di ko sigurado if i was good enough. kaya ni hindi ako nag-apply kasi dun lang ang gusto kong school (f.a.) never thought applying to other schools kasi alam ko mahal. at sabi nila walang kinabukasan ang mga artists kasi kailangan mamatay ka muna bago ka makilala at mabili ang paintings mo. (i love oil, pencil, acrylics and collages...mix mediums.)

anyway, di nya ako pinilit kahit alam ni papa na patay na patay ako sa arts. di rin nya ako pinigilan na magtry sa ibang colleges/universities. kaya enrol ako sa isang unibersidad din na pang masa. (at least sa akin nakatipid siya....heheheh!) una, sa office administration ako napunta. tapos ng 2 taon...sabi ko ayaw ko na ng steno, typing carry ko pero steno...nyeee!sa commerce naman ako, marketing major. doon nagtagumpay na ako....nagtapos pero noong dumalaw ako minsan sa tiyahin ko na dean ng physical education, ewan ko ba naisipan kong mag-enrol sa certificate in P.E. (2 yrs) siguro dahil di pa ako handa magtrabaho sa office. pumasok naman ako ng buong tapang kahit na pwedeng hindi na....pero gusto ko matuto, at ng natapos ko ito nakapagturo naman ako. lagpas 15 yrs na pala akong nagtuturo kung susumahin....ops, wag nang bilangin ang edad....

ang aga namin lagi ni papa umaalis sa bahay, idinadaan na niya ako sa school on his way to makati. mga 6:00 ihahatid nya ako tapos mga 6:30-7 am tumatawid na ako sa campus. araw-araw yan dahil sa kabutihang palad ay may sasakyan naman siya kaya tipid ako sa pamasahe. pero maaga rin naman ako umuuwi, mga 3 pm tapos ng klase go na ko. wala lang....gusto ko lang makauwi ng maaga sa aming tahimik na tahanan kahit wala pa ang 2 ko pang kapatid. ako ang laging nauuna umuwi. mga 4 pm nakauwi na ako sa marikina....(opo, kaya pa ng 1 oras ang biyahe noon galing maynila. )

maya-maya darating na si papa habang nanonood ako ng tv. maririnig ko na ang gate na bumukas, sabay 'blag' ng pinto ng sasakyan...at ang buntot ng aking aso na nagwawagayway...(ops, yan di na yan tutoo, sobra naman galing ng tenga ko kung marinig ko pa yan!) love niya kasi ang boss niyang tatay ko (hello, sadam!) aga niya umuwi ano? ganyan naman siya talaga mula ng mawala ang aming nanay, maaga siya kung umuwi at siya pa ang nag-gogrocery at namamalengke. siguro kasi tanghali na kami gumigising ng aking kapatid na bunsong babae, si GM, kaya siya na ang namamalengke tuwing linggo. gusto naman namin yun kasi ligtas kami sa putik at amoy malansa ng palengke. pero siguro nang makahalata ang tatay namin, sabi, "hoy, kayo naman ang mamalengke ha!" ok lang, pero tatlo kaming magkakapatid ang magkakasama sa palengke ng proj. 4 kasi si panganay, kuya A ang aming driver. nalaman ko naman na masarap din mamalengke....matagal nga lang kasi pili ka pa ng pili at lalo na sa pwesto ng karne daming tao....buti na lang andun si VADING, ang aming suki na may crush kay kuya A! hahaha!

maaga din kami natrain ng gawaing bahay. dahil ng malaki-laki na kami mga hs at college na, di na kinailangan ng kasama sa bahay...kami-kami nalang. 3 kaming magkakapatid at ako ang middle child. si kuya A ang panganay at si GM ang bunso namin. madalas akong tawagin ng aking tatay lalo na kung wala si kuya para mag-assist sa paggawa ng sasakyan, "D!!!!! tapakan mo nga ang clutch....o ang break naman....tapak!!! bitaw...tapak!!! hehehhe! mekaniko....siya ang nag-aayos ng sasakyan nila ni kuya. karpintero, electrician, hardinero etc...etc...etc... masipag siya. sa kanya din nagmana si kuya ng hilig sa sasakyan at ang pag-aayos nito.

ang ordinary day sa kanya, pag-dating niya galing trabaho (dentist nga pala siya by profession) magpapahinga yan...magbabasa ng pocketbook at diyaryo niya (yap, sa kanya ko namana ang hilig ko sa pagbabasa) tapos iidlip mga 30 mins tapos nasa "silong" na siya. kung makikita lang ninyo ang aming silong, naging workshop na nila ni kuya. grabe sa dami ng gamit sa kotse. puro mga bearing, grasa-covered na mga clutch, mga kung anu-anong maiitim na gamit sa sasakyan. at syempre ang kanyang mga naka-mount na panghasang bilog, mga nakasabit na gunting ng yero, lumang manebela etc. etc.... naimagine mo na ba? doon mo siya maaabutan may laging binubutingting. tatawagin ko lang siya pagnakaluto na kami ni GM. tapos ay babalik siya uli dun pero mga 7-8 pm hinto na siya at manunood na yan ng news or basketball.

workaholic siya. minsan lang siya nagpapahinga. kaya twing december lalo na ng mga huling taon ng kanyang buhay, lagi kami umaakyat ng baguio. enjoy! minsan kasama namin ang mga kapatid niya at mga pinsan ko...di kaya kami lang 4. gustong-gusto niya ang lamig ng baguio. kahit duon lang daw siya sa bahay na aming nirentahan ok na siya. pero sempre pilit namin siya sinasama pag mamamasyal kami. madalas sa europa condo kami o kaya sa teacher's camp. hay ang sarap!

i could go on..and on...daming kwento tungkol sa king tatay...nakakamiss din! he passed away the year 1998. naiwan niya kaming 3 magkakapatid, si E-kanyang manugang, aming 2 pang mga kapatid (2nd family) and our stepmom. i'm sure he lived a colorful life. naalala ko pa noong unang dumalaw sa amin si E tapos pinakilala ko siya....that, my friend, is another story....(hahahah!) ;>

hope

nakakalungkot isipin ang mga latest news na kasabay ng valentine's day sa pinas ay ang bombings sa 3 lugar, 2 sa luzon at 1 sa davao. (tinanong namin ang aming flatmate na ilongga, "bakit wala atang nagpasabog sa visayas?" mababait daw kasi sila....hehehhe!) naks ha!

umuwi si A, ang bunso naming flatmate (si ilongga) sa pinas last week. bakas sa kanya ang tuwa dahil masaya ang kanyang mga adventures. lumapag sila sa cebu ng wed, feb. 9 from singapore, spent a night in a hotel there tapos namasyal sa bayan ng chocolate hills, BOHOL. she gave us a blow-by-blow account sa ganda ng beach na talo pa daw ang boracay sa linis at ganda ng dagat, sa mura ng accomodations at sa mga exciting pa nilang pag-stay with matching masahe, snorkling and dolphin watching pa. A. and 2 girl-friends stayed in bohol for 4 days tapos sempre umuwi din siya sa kanila sa iloilo. kababalik lang niya kahapon.

para sa isang "beach-addict" na tulad ko, kulang nalang tumulo ang laway ko sa mga kwento niya. hehehe! buti nalang napigilan ko...maganda pa rin ang beaches natin in comparison sa dagat dito sa singapore. "man-made" kasi ang beaches sa sentosa, isang island na pwedeng maabot by cable car or by car from harbourfront.

hay! miss ko tuloy ang favorite beach namin ni E sa zambales, where we spent almost every summer. one memorable holy week, sinama namin ang family ni E (2003), si bro#2 and bro#3 with their respective families. (E is no. 5, the bunso)...masaya kahit kulang kami ang kaniyang sis, who's #4, and bro#1. it was our first time sa resort na yun, sa whiterock beach. before kasi we used to stay sa kabila (la playa beach resort) eh di pwedeng magluto, kaya kailangan ipapaluto mo pa....di may charge yun. maganda naman ang accomodations sa dating pinupuntahan namin dahil sa cabanas kami nag-stay, as in dikit-dikit ang rooms (2 rooms sharing a bath) at may sarili kaming sala sa isang side kung saan pwede kayong wantusawa magkwentuhan ....o di kaya mag-card sessions....yun nga lang bitin kami sa pagkain, gustuhin man namin magluto. pero may game room din dito na pwedeng mag-billiards, dart, tabletennis at chess.

dun naman sa whiterock, pwede magluto at sarili namin ang 1 building na up and down, with 4 rooms. naalala ko nga ang mga children (the 4 li'l gals) maaga pa lang anduon na sa pampang , di pa nagtatagal nag-aaya na sa ama para samahan sila maligo sa dagat....mga naging mga negra tuloy! maya't maya nasa beach. kung di naman nanghuhuli ng kung anu-ano sa gilid ng aming rooms o gumagawa ng sariling mga laro. at may baon pa silang jellyfish pag-ahon ha! sarap talaga maging bata, ano? sina kuya naman nila (2 binatilyo na anak ni bro#3) nakikigulo din minsan sa kusina at lumalangoy kung minsan, bantay ng mga kapatid at pinsan.

habang kaming mga "matatanda"...mga misis naghahanda ng lulutuin at ang mga boys ay nagdidikit ng aming pang-ihaw sa 2nd floor veranda, ang aming dining at session hall...hay! sarap ng mga pagkain, lalo na kung may manggang hilaw at bagoong with ripe kamatis and sibuyas na sawsawan! champion talaga! tapos magluluto pa ng masasarap ang cook sempre kaming mga usi at di cook, gayat-gayat naman. sa tanghali matapos ang lunch, sarap matulog habang ang isa ay kumakatok..."oy! game na!!!" (tong-its na pala!), ligo sa dagat at sa gabi naman masarap ang kwentuhan at tawanan. pare-pareho kasing kengkoy at masasaya!

4-5 days din kung magbakasyon kami sa iba, zambales. pag kami lang ni E, sa isang 3 star-hotel type kami nag-stay, fully booked na kasi dun sa dati naming pinupuntahan ang La Playa (kung saan bawal magluto). para lesser pressure sa pag-iisip ng lulutuin, more time for gala and swimming....enjoy the place. naalala ko pa nung minsan sa sobrang init ng summer naglakbay kami for 2-3 hours from zambales to pangasinan sa 100 islands para magboating at mamasyal sa mga islands dun...grabe din naman sa dami ng tao pag holy week! syempre iba pagkasama ang mga kapatid!

madaming magagandang alaala na may konting kurot sa dibdib....tulad ng aking magandang larawan (ng sunrise) kabi-kabila man ang mga bagyo, ang alon muling hahampas sa baybaying dagat at ang araw muling sisikat...

QUOTATIONS:

"the best and most beautiful things in the world cannot be seen,

nor touched but can be felt in the heart."
-Helen Keller

sweet kind

i've come to the conclusion, maganda ang scrapbook combination at calendar style. para any time gusto mo i-display ang pics, you can...and this can be a "continuing project" up to all the pages ng desk calendar namin (6"x 8") would be filled back to back pa!i gave E, my calendar style scrapbook with only 5 pages yesterday with a recorder (a wind instrument, like a flute). a far cry from the tshirt i wanted to give him...eh di ko maintindihan kasi kung saan ako bibili dito. the prices here are too high - nasho-shock ako, Sin$22 for a shirt? aba, 2 tshirt na yun sa pinas.

as usual umandar ang aking pagka-g.i. na ayon sa history ng lahi ko, may 8 patak ata ako...hehehe! and it was a simple day for us, decided too not to go out kasi E had a stiff neck. he's on his 3rd day kaya medyo masakit pa. kung pwede nga lang daw wag pumasok....but decided against it, kaya pa naman daw niya. lunch. at pumasok na siya!

ako naman, went online sa aking crafts home. fresh ideas...inspirations.... then later that pm,bought stuffs for my scrapbook (ribbon, dymo, tapes and pens). spent 3 hours in my fave bookstore, researching if there are some items there i can use.

when E got home, he surprised me with a charm bracelet! sweet....

"REMEMBER THIS: that very little is needed to make a happy life."

cute lions for valentine's

malapit na pala ang valentine's day! i've been spending a lot of time thinking what would be the best gift i could give E, my hubby, this year. one idea is a scrapbook of our years together...maganda ata yun! another, i could buy him a shirt with my personalized card. i'll think of something...

i've come up with some criterias 4 for valentine's gifts/celebration:
1. dapat may relevance, or something meaningful (like a hobby or has sentimental value like a ring), 2. it should be something affordable (a fake ring then...hahaha!), 3. if time and budget allows, maganda sana if its something i can prepare like dinner for 2 or if not a quiet dinner at a nearby resto. 4. spend time together: like a stroll along the Singapore River or a park, while singing our theme song... (and pray it does not rain...)

it is a blessing that E is not the expensive type of person, but a simple and "easy-to-please-type" of guy. kaya if you give him a gold necklace or a valentine's card you lovingly made, you'll get the same love and appreciation from him.

feb 14 may be a simple day for some, or a red-letter day for others but the most important thing is celebrate the "heart's day" with joy and thankfulness for the loved ones the Lord has blessed us with!

here are the pics of the tissue dispenser
and bible cover i made last week.

heto ako, naghihintay pa rin sa aking gwapong asawa...malugod na nagta-trial and error sa aking mga litrato. at sa wakas ay nagtagumpay din! ilang araw at bituin na rin akong pilit na nagdidikit ng tugmang larawan. aba...ok naman pala!

parang kanina pa ako dito! nananakit na ang mga likod. nanahi kasi ako kaninang hapon ng blouse. pero di ko natapos kasi napagod na ako. di bale, ohales (buttonholes) nalang naman at ang bulsa. kaya tuwang-tuwa ang aking suki sa tahi, aming flatmate si Lou, dahil may terno na siya bukas. nakatapos na kami ng 2 pajama bottoms at 1 blouse. (04-02-05, friday)

UPDATE: tapos na ang ternong blouse kahapon. at kagabi suot na ng may-ari...maluwag ng konti pero ok lang...pantulog naman daw! may ginawa kong bagong project kanina, isang (round) tissue dispenser... gawa sa foam at tela. mamaya kukunan namin ng pic ang finished product para inyong makita. (06-02-05, sunday)

My husband, E and I attended a fellowship last Sunday and I was asked this simple question, at least 5-7 times WHAT DO YOU DO?

I could have answered cockily, I'm fine thank you! heheheheh! Takot ko lang, baka lang may biglang sumuntok sa kin. Iba't ibang lahi pa naman ang nanduon. They call it a TUNCH FELLOWSHIP. Kung sa bagay, E was with me...but then I'd rather not tempt them... Anyway, my answers were what I did to pass the time like "I'm usually in front of the computer..." although I didn't add that I love to write, surf and learn stuffs like computer graphics, powerpoint, etc. and gave other vague responses, like "I read...i sew..."

WHAT DO YOU DO? A question that caught me unaware...ANO NGA BA ANG GINAGAWA KO DITO sa Singapore? I could only come up with my plans for the next 6 months

1. Write a thesis for my Masteral Degree
Back in RP, I have 2 unfinished theses that needs direction, and more respondents. My E, has encouraged me to continue writing my paper here. The problem is having to do it all over again! Where do I begin...(as the song goes....) and what should my problem be? Well...

2. Enrol in computer short courses
If I am to pursue a career in Office Admin in the future upgrading my computer skills would be a great help. I also hope to go into Computer Graphics but I wouldn't really know if I can understand all the html, htm. So for starters I want to get into the basics and work from there. E has patiently taught me Micro Word and Powerpoint and know a little Micro Excell, having used them in my gradesheets from school.

Ok lang siguro. Kasi dun din naman ang aking background. Our school has a ladderize system of education and my course was 2 years Office Admin leading to Marketing. (But later on I enrolled in Certificate in Physical Education, and became a teacher in the same university. )

3. Be his supportive partner
E and I have been studying the bible from Genesis and now we're in Job. Funny how many women from Adam's time are the causes of man's failure. As in, PAHAMAK SA BUHAY! Parang ayaw ko ata maging ganon. In my case, I intend to be the inspiration and the one who encourages her partner to be the BEST he can possibly be for God's glory.

Looking at it from this point, maganda din naman pala...hehehe! Kahit na di naman ganon kadami, the important thing is....MAY KABULUHAN! :>

wala akong maisip....
ilang araw nang naiinip
hindi kaya napanis?

di kaya dala ng kawalan ng inspirasyon?
o sobrang kabusugan
kaya pati kaisipan ayaw gumawa ng opinyon.

hindi alam ang dahilan
marahil siguro...
kundi dapat...

malamang sa hindi
kung di ay oo....
nakakaloko ang mga ito!

kaya huwag nang pilitin
baka kung saan lang bawiin
mga mithiin dapat kilatisin.