for most companies here in singapore it's a very long weekend! ang nakakatuwa dito you get to celebrate a lot of vacations. they honor every religion here. mapa-christian, buddhist, o muslim kasama sa kalendaryo nila ang mga holidays!

nakakalungkot lang ang mga balita sa atin na sa maraming nag-uuwian sa probinsya gaya ng mga nakaraang taon...hetong taon na ito, pati ata kaliit-liitang bag na bitbit mo sa bus at mrt ay kakalkalin ng mga pulis. kung sabagay ito ay para sa proteksyon ng mga sumasakay. grabe, naalala ko tuloy ang kwento ng aking co-teacher, umuwi siya noong isang holiday sa bulacan. sa dami daw ng tao sa terminal tuwing may dadaan na bus, makikita mo ang mga lalaking pasahero sa bintana na shumu-shoot (dumadaan). ganon kadami ang tao lalo na't mahal na araw o kapaskuhan!

kaya ang iba gugustuhin pa maiwan nalang sa maynila ng holidays, di kaya 1 araw bago magbakasyon ng opisyal sa kani-kanilang opisina ay nauuna nang bumiyahe pauwi. ang iba naman ay makikisakay nalang sa kapitbahay o mag-aarkila ng sasakyan.

isa pa, may babala pa na baka magkabombings sa mga simbahan.... naiimagine ko: taimtim ako nananalangin....pero ang isang mata ko lang ang nakapikit at ang isang mata naman ay nakamulat - handa sa anumang takbuhan na mangyari! tama ba naman yun?
syempre, napakabilis lang nun kung mangyayari man, as if pwede ka pa makatakbo pagmag trigger ang putukan! hay naku...tama na nga yan!

buti nalang dito hindi problema yan! ang tutoo nga niyan nakakatuwa ang relasyon dito ng muslim at mga kristyano (o iba pang relihiyon). dahil may paggalang sa bawat pananampalataya ang mga tao dito. hindi ka nangangamba at minsan pa kamo makikita mo magkakasama ang mga singaporean na christians at muslim....nanonood ng sine at naglalakwatsa! ganito nila pinalaki ang mga kabataan dito. ganyan din ang sistema ng gobyerno may kalayaan sa pagpraktis ng iyong relihiyon.

naalala ko tuloy ang kausap namin noong bagong taon na mga pinay na kaibigan ng aming flatmate...sabi niya nakalakihan lang nila ang ganoong pagtingin sa mga muslim sa mindanao (nalimutan ko saang part) dahil sila ay kristyano, sa school daw hindi nila kinikibo ang mga ito. tinanong namin kung bakit? dahil nga daw kasi muslim sila...parang may natural barrier ba? ganito ba ang turo sa atin? o may natural lang tayong takot sa kanila dahil ang alam natin sa kanila ay masama silang magalit? ( ba't mo naman sila aawayin?) iba ang itsura nila? (ang gagara nga ng mga damit nila - nakikita ko dito ang pangsimba nila...ang gaganda!) pare-pareho naman tayong pinoy!

mayroon akong naging estudyante dati, ilang taon na rin ang nakakalipas....(o wag na kayang bilangin!) sa aking orientation sa simula ng semester lagi kong sinasabi: " sa loob naman ng klase, bawal ang nagce-celphone. bawal din ang nakashades dahil di naman mataas ang araw....at magsumbrero, dahil di rin naman mainit!" ito ang ilang rules na pinasusunod ko kung nasa loob kami ng gym, pag nasa labas lang pwede mag-cap - kahit maglong-sleeves ka pa....siguro wag lang long gown...

anyway, nakita ko na may naka-belo....noon nauso na rin ang mga nakabandana sa mga babae....ayos lang sa akin yan kasi hindi naman cap. ilang meetings ay naka-sumbrero na...hindi ko na kinausap dahil sa pagkakaalam ko sa relihiyon nila tradisyon din nila ang nakatakip ang buhok ng mga babae. ilang beses ko yan naging estudyante. napakabait na bata. may mga kabarkada rin na mga kalog na kristyano.

naisip ko...wala naman silang pinagkaiba, pare-pareho naman tayo ng kulay, iisang lahi....iba lang ang pananampalataya...baka nga mas mahusay pa silang kaibigan kung ikukumpara mo sa ibang kakilala mo eh... ANO SA PALAGAY MO?

Peace

yehhhhhyyy! alam mo ba ang pakiramdam ng isang estudyante matapos ang eksamen? that was how i felt last night!!!! sarap ng pakiramdam!

somehow i had this feeling since last week. i had so much on my mind...like stuffs at home in the philippines about my leave extension -a friend, emailed me last friday (18 march), that i don't really have to worry because i only have to file it before school opens this june. salamat sa Panginoon! (for 2 weeks been trying to contact my friends (co-teachers) who promised to take care of this and our personnel office to verify information regarding my leave etc...couldn't reach them. it was so frustrating.)

i also had this scrapbook due on 22 march 05, (the other night) for a friend. not sure how to finish it off...thinking ayaw nga ng mga intsik ng itim, eh halos tapos ko na siya, i only need her picture and a few more here and there.... but this particular girl i knew later on loves black...i saw her wearing black sweater, blouse, pants, and have given us a CD compilation wrote the song titles on a black card with white pen....so i ended up covering the black scrapbook with pink cartolina, with the black background showing through...and added more decors for ummmph! it came out simple and sweet i know she'll enjoy it...being a scrapbook sister as well.... (gave this scrapbook that night too, it was well received! praise the Lord for all the ideas!!!!)

lastly, i was scheduled to play the guitar for my husband, E who was the songleader for our home cell tuesday night. we practiced almost every other day last week, still i felt kindda shy....mahiyain kasi ako! parang "stage fright"? hindi ko mapaliwanag ang pakiramdam ko para akong nilalamig na di ko maintindihan...maybe from not playing for a long time, tapos ngayon sa gitna pa ng mga ibang lahi...pero sa isang banda, i am not playing for them but for the Lord!so i started playing and focusing on the Lord....ok na! every song went smoothly....

HAAYYY!!!! naparami tuloy ang kain ko ng cake, matapos ang aming lesson sa home cell!happy na ako...i could burst! can start other projects....i have a birthday card due 3rd week of april so....got time for research and do another scrapbook!

MacRitchie Reservoir

this is how the reservoir looks at 10 am. peaceful. calm.
we started out as early as 7 am. our friends picked us up from our place straight away to the reservoir where more were waiting. our walk started at around 8:30 am. bakit nga ba kailangan pa maglakad? eh wala namang ibang means of transpo para maikot itong BOARDWALK na ito. they have 2 types of paths "rough way" and the "boardwalk". the boardwalk is a board-plank path, a longer route and the rough path is the shorter way but goes uphill and downhill.

bilib ka rin dahil marami ang nagjo-jog or running sa baku-bakong daan? kakapagod ata yun. di bale mga bata pa naman sila, ibigay ang hilig! pero ako...hindi na no! lalakad nalang ako. nahati sa tatlo ang aming grupo: una, ang mga mabibilis - mga kabataan na kayang-kaya bumilis dahil sa magagaan ang katawan, pangalawa, gitna - moderately slow and average speed lang....at ang pang-huli ay mga bata at medyo may edad, dito kasama ang mga "papetik-petik" at may katwiran na "they will be waiting for us in the end...no worries!"

dun ako sa gitna kahit na palagay ko ako ang 2nd sa pinakamatanda sa mga babae... ok lang masaya naman ang aming paglalakad na yan dahil iba't iba ang aking kasabay sa daan at nakakapagkwentuhan. 15 kaming magkakasama nung sabado na yun, malaysian-chinese at singaporean mix. marami akong natutunan tungkol sa malaysia at sa kultura nila. may kantahan pa bago kami umakyat sa "hanging bridge" na may haba siguro na 2 kilometro.

nagpalitan ng kuro-kuro sa pagganap ng mga exercise...fitness levels tapos mga comparison sa mga tanawin sa malaysia, pinas at singapore....iba-iba ang aking naging kausap depende sa bilis ng paglalakad. pero lagi ako nakabantay kay E, aking asawa...kasi baka siya ay napapagod na. hindi pa kasi siya pwede na sobrang ehersisyo dahil sa opera niya sa gall bladder. pero mukhang mas malakas pa siya sa akin....ako tumitirik na sa pagod siya diretso pa rin ang paglalakad.

our walk lasted for more than 4 hours because we had to make a few stops dahil pagod na ang mga children....pati na rin ang ilang matatanda! (kasama ata ako dun!) picture-taking muna sa ilang sulok ng forest at boardwalk. may isa pang tower na aming nadaanan pero dahil sa kakulangan ng oras para sa mga kasama naming may pasok pa nang sabado ng hapon, di na kami umakyat .....HAY SALAMAT! DI KO NA KAYA UMAKYAT!!!

malapit na...sa isang daan na dapat mamili kung sa rough path o sa boardwalk pabalik na sa carpark, pinili ng aming leader ang boardwalk dahil flat ito kahit malayo....much easier....hahahah! buti na lang! ako eh hinihingal na...pero nakarecover na din dahil medyo nasa lead pack na kami ni E. Sabay na ko sa kanya.....

AT NANG MATAPOS NA!!! hay salamat sa Panginoon!!! nasabi ko sa sarili ko, HETO ANG KAUNAHAN AT HULI kong paglalakad sa mga trails na yan...dito nalang ako sa unahan sa mga benches and playground nila. nakakapagod talaga! siguro pasyal lang, no more walk!!! PLEASE LANG! (hanggang ngayon nararamdaman ko pa ang aking mga muscles na nagrereklamo!!!!) masaya ang lakad na ito....good friends...good food and great exercise! (whoooo!)

i'm here at home...nag-iisip...kung anong design ang susunod ko sa ginagawa kong scrapbook. kakatuyo ng utak. 2 weeks ago, i started this pink s.b. with black background. sabi ng flatmate ko ng malaman nya sa malaysian chinese ko ito ibibigay baka hindi magustuhan dahil itim...kasi sa intsik hindi daw nila type ang kulay itim, siguro kasi mahilig sila sa "red" at may kahulugan sa kanila ang mga kulay-kulay. (yun ang pink ko scrapbook kasabay ng dog s.b.)

anyway, tinutuloy ko pa rin ang paggawa...ngayon nasa actual na pagkabit na ako ng mga verses at mga burloloy. eh ang mahirap...pagwala ako sa mood, ayaw gumana ang utak...nagba-brownout ang creativity ko...kaya heto ako ngayon nagpapa-mood....

ako naman love ko lahat ng kulay, at fave ko pa nga ang itim. kaya sorry nalang siguro sya kasi yan ang ibibigay ko sa ayaw niya at sa gusto...heheheh!

had another celebration of my bday.
this time it's from the cell group we belong to at church. ate so much!
we had chicken, rice with pork and durian cake! wow!!! my first!

my first with singaporean friends. they're so sweet, this group and
so like brothers and sisters. at this cell group we come to know each other
in a more personal level. unlike in church we tend to become more formal.

i should say i'm pleasantly surprised by their revelations that they suspected me to be younger in age....around 29 yrs???? ang layo naman ata nun sa 42 no!
bakit nga ba? sometimes i ask myself that question too....maraming nagtataka about my age na minsan nagiging hulaan pa at palaisipan sa iba...(hulaan mo kung ilang taon tong si D....gawin bang manghuhula ang kausap?)

madalas ko sabihin kay E siguro kaya ganun, sa nature ng trabaho ko, teaching PE is a relaxing job. i mean you get to play or teach your students to enjoy sports and dance, you stay fit and get paid at the same time. i believe that the Lord has blessed me with a job that offers less stress and a few good friends that makes my work enjoyable.

and the great PLUS FACTOR is that, i know the Lord is in control over all that is happening in my life, that is why I can rest assure that God will take care of me and my family no matter what....tested and proven!
"trust in the Lord with all your heart. and lean not on your own understanding
in all your ways acknowledge Him and He will make your path straight.
Proverbs 3:5

had such a great, great celebration last saturday!!! after doing some shopping since we've ran out of coffee (can't imagine mornings without one), bread and stuffs....we had lunch at Lau Pa Sat. It has an old architecture which is now one that houses a number of fastfood. then went on a boat ride.

my hubby, E and I love the water. so anything that has got to do with the beaches, fishes or marine life we both love em. i'll post some pix today...anyway, we took some pictures of the river. the merlion, its a lion with a fish body. of each other, the restos along the river and the BOTERO pieces. Botero, a columbian artist fond of fat subjects...everythilng fat like people, dogs, cats, horses even cows??? great artist!!!! love his art!

when we got tired of the river and hot sun, i requested that we go to somewhere cool and drink cola. the Suntec City....i never knew so many people frequent that mall during the weekends. there was a "tiangge" or sale going on at the 3rd level and a wedding exhibit on another wing. today there will be a hairdressing competition...sched so full...

wow! would not catch me going there during the weekends now.... at 8 pm after an exhausting walk around the Suntec City, we ate dinner along the Singapore River at a Thai place. we waited for around 30 mins for our CHILI CRABS, SWEET and SOUR fish fillet and tomyang soup/fried rice....(sarap grabe!)

i was so full i couldn't walk...lol! that would be exaggerating but close, i walked really slow on the way to the bus stop....hahaha! finally, we went home around 10 pm. i'm so happy! finished the day off with E and thanking the Lord for all the love and blessings of the day...slept smiling too....

sunflower

another pic of the flowers given to our flatmate.
(lanta na yan ngayon eh.)

i'm 42 today! not sure what's up today, basta alam ko we're going boating sa singapore river and a walk around it. a relaxing day na puro pictures at kain. lots of fun! i'm looking forward to it.

i thank the Lord for another year! so much blessings!

bulaklak

ano ang relasyon ng bulaklak na picture sa blog ko? wala lang fond of flowers lang siguro and it brings back memories nung wedding day namin. ganyan kasi ang aking bulaklak na napili para sa gitna ng bouquet, dahil pink o kulay old rose ang motiff....lamo na old rose for the old gal.

anyway, this coming saturday, march 5, i'm turning 42! akalain n'yo....i have a lot to be thankful for. i have been blessed with a loving husband, a simple life, time to rest and at this point have found my passion. i realized there is more to life than "teaching". teaching has been a part of my life since 1989, ang tagal na pala...more than a decade, if i had other options siguro iba ang naging trabaho ko dahil basically mahiyain ako. hindi ako makapagsalita noon sa harap ng maraming tao. pero ibang usapan pag sumasayaw ako. natatandaan ko nung kabataan ko mahilig na ako talaga sumayaw, kaya twing may birthday ang barkada lagi kami may dance no. na mala-michael jackson....mapa-birthday, opening ng liga, debut, closing ceremonies o kahit ano pa yan basta kailangan ng sasayaw kami yun 3. (mga kasama ko ay mga kababata na magkapatid na kapwa mahilig sumayaw at kumain!) kahit walang bayad basta siguro pakakainin lang kami ok na.

dumarating din pala ang sawa....sa loob ng 15 yrs mahigit ....masasabi kong i want a change! hindi ko maintindihan kung dahil sawa na ako sa sistema sa skul, sa ating gobyerno, sa buhay na araw-araw lumuluwas mula novaliches pupuntang maynila, o araw-araw na ginawa ng Panginoon na turo ka lang ng turo wala naman asenso....(turo ka ng turo di mo naman mga anak? hehehhe!)

iniisip ko anong asenso? eh sa pagiging titser pag di ka nagMASTERAL o tapos ng MASTERAL mo hindi ka na ngayon makakahanap ng trabaho. lalo na pag di ka board passer. hindi ka na aangat sa iyong posisyon bilang instructor 1....puro horizontal na lang ang iyong pag-angat....
mabuti na lang at ginawan na ngayon ng paraan ng aming skul na matapos ang mga guro na tapos na halos at thesis nalang ang kulang....sila ay may special semester na tinatapos na nila ang kanilang pag-aaral para sa march ay "mamarcha" na rin sila....napakarami na pala nila....

tinanong ako noon ng barkada ko sa skul kung gusto ko mag-enrol ng nakaraan sem para makasabay ako sa kanila...sabi ko: paano andito ako sa singapore? hindi pwede yan at ayaw ko naman na maging kolorum ako, mahirap na....so enrolling was never an option. hindi naman ako nagkaka-2nd thought, because i am happy where i am. naalala ko kung papaano ako malungkot nang magkahiwalay kami ni E....andito na siya at ako nasa pinas pa! i had to wait 5 mos. para makasama ko na siya.

iba talaga... i'd say i'm really blessed! i'm happy and contented. and i thank the Lord for everything!( maybe i can break it down in the days to come. ) :>

gift for a friend

these are the stuffs i've been doing since i got hooked with scrapbooking. this pink motiff is a gift for a friend this 24th march. she's celebrating her 38th bday, i think. i've been experimenting with paper and sewing with this page, my 2nd to the last. the first 8 pages i did with simple dikit-dikit but then i got bored....so here they are. the tags sa gilid are for embelishments, meaning para sa mga title ng page. i thought of the "gifts of the spirit" sana like "peace, love, joy...etc." with supporting texts for encouragement. still unfinished. (the verses are to be printed during the weekend on parchment paper)

i don't really have a plan on where this will lead to...i just go by ear...i try to finish one page or two a day....anyway, i have a few weeks to go, kaya got more time to think about the "pautot" or mga designs like metals, buttons, ribbons etc na pwede ikabit pa. the last remaining pages are for some pictures and notes on her special day she may want to add later. hope she likes this!

lifted from scrapbooks


heto naman ang scrapbook ko last week. its all ABOUT BRUCE.
this is not a really good picture pero heto lang ang medyo tapos na. the other pages i have to do some letterings pa ang additional decorations.

i'm doing 3 books at a time. kaya hindi pa sila lahat tapos! i'm taking my time...doing the pink one day and another day heto naman....ika nga eh mood-mood lang. eh ngayon wala ako sa mood kasi masakit ang ulo ko....kaya sorry sila! ang mood ko mag-blog! and take pictures ng bulaklak na padala dito sa flatmate namin. next time i'll post it. promise!