nasa erport na kami ng PAL ng mga 12:30 pm. last flight kami (2:50 pm) for singapore. pumila kami ng kahaba-haba, parang uod na paliko-liko....sabay-sabay ang mga tao papuntang HAWAII, CHINA, SINGAPORE, HONGKONG....etc. may isa pa kaming napuna, may mga tao na parang VIP sa gitna sila pumipila at nakakalusot naman para sumingit sa amin. kaya ayun! dami nang tao na umiinit ang ulo! may isang mama nga na nagalit noong may isang lalaki, he's about 50 years old, na pinapasingit ang mga kasama niya sa tour...eh ang dami nila about 10 people at madami pang boxes and luggages...hindi pumayag ang mamang naka-"green" dahil more than 30 mins na kami nakapila...parang ipaglalaban niya ng patayan ang "stand" niyang iyon...with matching hanap sa manager....
nakakatawa na nakakainis ang ating mga sistema sa erport...biruin mo iisa lang ang umaandar na xray machine sa may entrance ng erport? maitatanong mo sa sarili mo....ganon lang ba tayo kahirap na iisa lang ang ating machine? eh kabago-bago pa lang ng centennial terminal 2 na yan ng PAL.
magche-CHECK IN na kami ng aming luggage...hinanapan naman si E ng documento as an OFW e walang maipakita kaya kinailangan pa magbayad ng P 1,620 para sa akin as "dependant" for travel tax, at pinapupunta pa sa terminal 1 para ayusin ang OWWA papers niya...naku po Panginoon! eh 10 mins lang aalis na ang erplano namin....pupunta ka pa sa bangko para magwidraw....ang inaasahan lang namin ay magpapalit lang kami ng sing dollars para pang terminal fee namin....(tig P 550)
wala namang ATM at ang forex ay nagsara na. pinapalit na namin lahat ng meron kami, naghahanap pa ng barya para sa akin...KULANG na ng P 6!!! nakakaawa naman kami!!! naiiyak na ako sa inis!!! hindi mo maintindihan kung kami ay napaglaruan ng tadhana o sadyang napag-initan lang. dati rati naman ay hindi naman kami dumadaan sa ganitong problema...naka-2 beses na ako pabalik-balik, ok lang naman. isa na lang ang aking iniisip...na mas naghihigpit sila (CHECK IN) dahil sa malaki rin ang nawawala sa mga nakakalusot sa OWWA.
wala kaming nagawa kundi pakiusapan ang PAL supervisor na rebook nalang kami para kinabukasan at habulin ang aming mga bagahe sa flight 503 na iyon. tinawagan na namin ang kuya ni E para kami pick upin, maghanap ng ATM at lakarin ang mga papeles sa OWWA.
matagal din bago namin nakuha ang aming luggages kasi hinukay pa sa paalis ng flight...hinabol pa sa may runway na malayu-layo at inabot ng mahigit sa 1 oras bago nakuha. may kasabay kaming 2 pang pares na dapat paalis din pasingapore e....nagparebook na din. tiyak na delayed ang flight na yun!
kahindik-hindik na pangyayari! parang lahat ng malas na maiisip mo ay nangyari....pero sa isang banda, bakit ba pinahintulutan ito mangyari ng Panginoon? marahil para ipamukha sa amin na SIYA ang may hawak ng lahat ng situasyon sa buhay ng tao...sa KANYA nakasalalay ang bawat disisyon kung ika'y mabubuhay pa ng isang araw o hindi na...at kung hindi ka makasakay sa araw na iyon, naisalba kaya Niya ang iyong buhay sa tiyak na kapahamakan?
nakakatuwa isipin na kinabukasan....
matapos namin matulog na lamang sa malapit na hotel, dahil 1st flight na ang kinuha namin....5:00 am nagpahatid na kami. before 6:00 am nakapila na kami...maikli pa ang pila..... nagcheck-in at pinakita lahat ng documento ni E sa OWWA, kahit na may konting pila sa POEA, cool pa ang mga tao....heto ang SMMOOOOOTHHH SAILINGGGGGGGGGGGG!
nagbayad na ko ng aking terminal fee (P 550), si E libre na for being an OFW... at wala ng tanong sa IMMIGRATION after makita ang aking "green dependant card" at nasa loob na kami waiting for boarding without a "hitch"! ika-nga eh walang kahirap-hirap!
meron akong napuna na sa check-in counter na isang lalaki na dumaan din sa pinagdaanan namin kahapon, pero dahil sa maaga siya, nalakad niya ang lahat at nang makita ko ay prente na siyang gumagala sa waiting area at umiinom ng kape. ayos na!
nakatulog ako ng husto sa aming flight...siguro sa tension na inabot ko...
pagkalapag sa singapore, ang pakiramdam ko....HAYYYY SALAMAT PO!!! walang problema! pumila lang sa singapore immigration, maayos naman dapat lang ay pwede na kami sa dulong counter....para lesser ang pila (FOR RESIDENTS OF SINGAPORE). at may maganda pang sumalubong na nag-aalok ng candies...laking kaibahan sa erport natin...
dapat sana ay darating/aalis ka ng RELAXED...eh kung galing ka sa pinas, tatayo lahat ng buhok mo at dadami pa ata ang wrinkles kung mararanasan mo ang nangyari sa amin....the moral/s of the story is: GET TO THE AIRPORT AS EARLY AS POSSIBLE....YOU'LL NEVER KNOW WHAT AWAITS YOU!!! SO BE READY! and BRING EXTRA CASH!
nakakatawa na nakakainis ang ating mga sistema sa erport...biruin mo iisa lang ang umaandar na xray machine sa may entrance ng erport? maitatanong mo sa sarili mo....ganon lang ba tayo kahirap na iisa lang ang ating machine? eh kabago-bago pa lang ng centennial terminal 2 na yan ng PAL.
magche-CHECK IN na kami ng aming luggage...hinanapan naman si E ng documento as an OFW e walang maipakita kaya kinailangan pa magbayad ng P 1,620 para sa akin as "dependant" for travel tax, at pinapupunta pa sa terminal 1 para ayusin ang OWWA papers niya...naku po Panginoon! eh 10 mins lang aalis na ang erplano namin....pupunta ka pa sa bangko para magwidraw....ang inaasahan lang namin ay magpapalit lang kami ng sing dollars para pang terminal fee namin....(tig P 550)
wala namang ATM at ang forex ay nagsara na. pinapalit na namin lahat ng meron kami, naghahanap pa ng barya para sa akin...KULANG na ng P 6!!! nakakaawa naman kami!!! naiiyak na ako sa inis!!! hindi mo maintindihan kung kami ay napaglaruan ng tadhana o sadyang napag-initan lang. dati rati naman ay hindi naman kami dumadaan sa ganitong problema...naka-2 beses na ako pabalik-balik, ok lang naman. isa na lang ang aking iniisip...na mas naghihigpit sila (CHECK IN) dahil sa malaki rin ang nawawala sa mga nakakalusot sa OWWA.
wala kaming nagawa kundi pakiusapan ang PAL supervisor na rebook nalang kami para kinabukasan at habulin ang aming mga bagahe sa flight 503 na iyon. tinawagan na namin ang kuya ni E para kami pick upin, maghanap ng ATM at lakarin ang mga papeles sa OWWA.
matagal din bago namin nakuha ang aming luggages kasi hinukay pa sa paalis ng flight...hinabol pa sa may runway na malayu-layo at inabot ng mahigit sa 1 oras bago nakuha. may kasabay kaming 2 pang pares na dapat paalis din pasingapore e....nagparebook na din. tiyak na delayed ang flight na yun!
kahindik-hindik na pangyayari! parang lahat ng malas na maiisip mo ay nangyari....pero sa isang banda, bakit ba pinahintulutan ito mangyari ng Panginoon? marahil para ipamukha sa amin na SIYA ang may hawak ng lahat ng situasyon sa buhay ng tao...sa KANYA nakasalalay ang bawat disisyon kung ika'y mabubuhay pa ng isang araw o hindi na...at kung hindi ka makasakay sa araw na iyon, naisalba kaya Niya ang iyong buhay sa tiyak na kapahamakan?
nakakatuwa isipin na kinabukasan....
matapos namin matulog na lamang sa malapit na hotel, dahil 1st flight na ang kinuha namin....5:00 am nagpahatid na kami. before 6:00 am nakapila na kami...maikli pa ang pila..... nagcheck-in at pinakita lahat ng documento ni E sa OWWA, kahit na may konting pila sa POEA, cool pa ang mga tao....heto ang SMMOOOOOTHHH SAILINGGGGGGGGGGGG!
nagbayad na ko ng aking terminal fee (P 550), si E libre na for being an OFW... at wala ng tanong sa IMMIGRATION after makita ang aking "green dependant card" at nasa loob na kami waiting for boarding without a "hitch"! ika-nga eh walang kahirap-hirap!
meron akong napuna na sa check-in counter na isang lalaki na dumaan din sa pinagdaanan namin kahapon, pero dahil sa maaga siya, nalakad niya ang lahat at nang makita ko ay prente na siyang gumagala sa waiting area at umiinom ng kape. ayos na!
nakatulog ako ng husto sa aming flight...siguro sa tension na inabot ko...
pagkalapag sa singapore, ang pakiramdam ko....HAYYYY SALAMAT PO!!! walang problema! pumila lang sa singapore immigration, maayos naman dapat lang ay pwede na kami sa dulong counter....para lesser ang pila (FOR RESIDENTS OF SINGAPORE). at may maganda pang sumalubong na nag-aalok ng candies...laking kaibahan sa erport natin...
dapat sana ay darating/aalis ka ng RELAXED...eh kung galing ka sa pinas, tatayo lahat ng buhok mo at dadami pa ata ang wrinkles kung mararanasan mo ang nangyari sa amin....the moral/s of the story is: GET TO THE AIRPORT AS EARLY AS POSSIBLE....YOU'LL NEVER KNOW WHAT AWAITS YOU!!! SO BE READY! and BRING EXTRA CASH!
|
